ผมเบื่อมากผมอยุ่มาจนขึ้นปี3ล่ะตอนนี้กำลังเรียนซัมเมออยู่ จะให้ไปเข้าชมรมตอนนี้ก็คงไม่ทันเพราะเคยลองล่ะเหมือนจะสายเกินไปเพราเราแก่ล่ะไม่ใช่เฟชชี่เหมือนปี1รุ่นพี่ที่ทุกวันนี้บางคนยังอายุน้อยกว่าผมเลย555 ตั้งแต่ปีหนึ่งพอมีเพื่อนสนิดก็ย้ายมหาลัยเปลียนเพื่อนไปทุกเทอมเรียนคนเดียวทุกเทอมเพื่อนที้มาจากม.ปลายผมก็เยอะอยุ่แต่ก็ไม่ได้อยุ่คณะเดียวกันและที่สนิดๆก็ไปเข้าที่อื่นหรือที่พอรู้จักจากมัธยมเดิมก็ไปกลับไม่ได้อยุ่หอ ผมอยู่หอในไม่ใช่ผมไม่อยากไปอยู่หอนอกนะแต่เพราะขนาดผมอยู่หอในยังไม่ค่อยมีเพื่อนเลย ที่ผมพูดว่าผมเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะในมอคนรู้จักผมก็พอสมควรผมไม่ใช่คนโดดเด่นอะไรก็อย่างที่บอกเพื่อนจากมัทยมปลายผมเยอะแต่ผมไม่ค่อยสนิด ล่ะถ้าเป็นเพื่อนใหม่ผมว่าทุกคนต้องเคยเจอบรรยากาศแบบนี้เวลาเดินสวนกันกับคนรู้จักทั้งที่บางทีเขาเห็นเราไกลๆก็เลี่ยงทำเป็นมองไม่เห็น แต่พอเห็นตรงหน้าเขาก็จำเป็นต้องทักเราเป็นมรรยาท ผมจะยกตะวอย่างให้ดู
A:เห้ยหวาดดีเป็นไงบ้าง,เรียนไร
ตัวเอง:เราเรียน....(กุยังตอบไม่ทันจบแม่งเสือกไปแล้ว)
ผมว่าคนเจอเหตุการอย่างนี้เยอะนะ555เพราะผมก็คือ1ในนั้นที่เจอทั้งที่ข้างนอกเรายิ้มตลอดแต่ภายในกลับร้องไห้ต้องทำเหมือนมีความสุขแต่ข้าในกลับเหงา มีคนบอกให้ผมลองไปโอเดิลเพื่อมีเพื่อนใหม่ๆสุดท้ายก็ต้องดื่มอยุ่คนเดียวทั้งๆที่ปกติผมเป็นคนไม่ดื่มเหล้าแต่ผมก็เจอคนรุ้จักนะ(เห้ยเป็นไงสบายดีนะแล้วก็เดินจากไป ไอห่าาา...กุยังไม่ทันตอบเลย555)
มาว่าเรื่องรูมเมทต่อผมเห็นรูมเมทไปกินข้าวกะเพื่อนทุกวัน ทั้งๆที่น้องเขาพึ่งเข้าและเข้ากลางเทอมด้วยแทบไม่ได้กลับห้องเลยซื้อข้าวมา2กล่องกะให้น้องเขาเราจะได้ทานข้าวเย็นกัน แต่น้องรูมเมทเราไม่เคยอยุ่กินเลย สุดท้ายผมก็มีมื้อเช้าทุกวัน ผมอิจฉารูมเมทผมมากเพื่อนชวนทุกวันเมื่อวานผมถามรูมเมท นายๆไปไหนหรอ น้องเขาตอบผมไปกินสุกกี้กับเพื่อนเราเลยถามไปกินไหนน้องเขาบอกไปทำกินกันเอง(น่าอิจฉาเนอะ)ส่วนเราต้องซื้อข้าวกล่องมากินคนเดียวบนห้องทุกวัน
และคุณเคยได้ยินมั๊ยที่บอกเรียนคนเดียวเรียนรุ้เรื่องกว่า ใช้คับมันคือเรื่องจิงแต่ขาดแรงบันดานใจในการไปเรียน เวลาตื่นแทบไม่อยากลุกจากเตียง เวลาลืมตาก็พูดกับตัวเอง เราต้องไปเจอบรรยากาศอย่างนั้นอีกแล้วหรือ เวลาทำงานกลุ่มที่เขาให้จัดเองเหมือนเราต้องไปขอร้องอยุ่กลุ่ม เวลาไปสายที่นั่งว่างๆไม่มีแต่ที่มีคือมีคนนั่งล่ะวางกระเป๋าอยุ่เราก็ต้องเข้าไปถาม"ขอโทดนะคับมีคนนั่งมั๊ยคับ"เพราะเขาบอกมี โครตเสียเซ้วเลย น่าอิจฉาเนอะมีเพื่อนจองที่นั่งให้ อย่างสัมพัสบรรยากาศอย่างนี้บ้างจังมีคนรอรนามาเรียน อีกอย่างคณะผมส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ล่ะผมก็มาจากโรงเรียนชายล้วนตั้งแต่ประถมจนถึงมอปลายมา12ปี ความสัมพันกับเพื่อนผุ้ชายผมว่าก็ยากแล้วเพื่อนผู้หญิงยิ่งยากกว่า ไม่รุ้ว่าควรจะทำยังไงเพราะผมไม่กล้าเข้าไปทำความรุ้จักเคยลองทำความรุ้จักทีนึงตอนนั้นก็ต้องรวบรวมความกล้าตั้งนาน และพอคุยก็แบบคำตอบคำ ผมบ่นเยอะไปหน่อยเพราะผมเก็บมาเกือบ3ปี ขอบคุณที่รับฟังคับถ้ามีโอกาสผมอยากเจอพวกคุณทุกคนที่มีปัญหาแบบผม ล่ะผมก็คิดว่าไม่แน่เราอาจจะเป็นเพื่อนสนิดกันได้ ขอบคุณคับ
