เอาจริงๆแบบไม่โลกสวยเลยนะ
ผมว่าแม่เธอพูดถูกแล้วอ่ะ
1. เทียบอิ๊งกับเด็กอักษรนี่ไม่ได้ ---> ถูก
2. เทียบกับเด็กเตรียมม.4เด็กเตรียมยังเก่งกว่ามากๆ ---> ถูก
3. เด็กไม่ตั้งใจเรียน ---> ถูก
4. วัตถุนิยม ---> ถูก
5. ตั้งใจก็มีแต่ต้องเลือกคบ ---> ก็ถูกอีก
อย่าหาว่าเหมารวมแบบ steriotype เลยนะ แต่เด็ก ABAC ส่วนใหญ่เป็นแบบที่แม่เธอบอกจริงๆ
มีส่วนน้อยมากๆ (น้อยแบบนับคนได้) ที่เก่งจริงๆ แบบเนื้อหาวิชาการแน่นปึ้ก
ภาษาอังกฤษก็เป๊ะ ตั้งใจเรียนและไม่วัตถุนิยม
เด็กเก่งๆจะไปอยู่ จุฬาฯอินเตอร์ ธรรมศาสตร์อินเตอร์ และ MUIC กันหมดครับ
AU ก็เลยเหลือแต่แบบ... เก่งน้อยลงมาหน่อย
มีบ้างบางคนที่ตั้งใจอยากจะเข้าที่นี่แต่แรกอยู่แล้ว
(เหตุผลเพราะมาจากเครือ St.Gabriel หรือที่บ้านเป็นศิษย์เก่า AU กัน)
ส่วนที่ว่าเข้าง่ายแต่จบยากน่ะ ผมว่าก็ไม่นะ
วิชาที่สอนก็ไม่ได้ยากมากมายอะไรขนาดนั้น ถ้าเทียบกับที่อื่น ของเค้าเข้มข้นกว่าเราเยอะ
กระบวนการวัดผลก็ยากกว่า มาตรฐานก็ย่อมสูงกว่า
เรียนที่นี่ ขยันๆหน่อย ตั้งใจเรียนในห้องให้มากๆ grade ก็ไปได้สวยแล้วครับ
แต่ที่เราเห็นตอนนี้คือ เด็ก ABAC บ้าเรียนพิเศษมาก (ย้ำว่ามาก)
แต่ใน class กลับไม่ตั้งใจเรียน ไม่ทำ assignment ที่อาจารย์มอบหมาย
(OK ข้อนี้อาจเป็นเพราะภาษาอังกฤษของพวกเขาไม่ดี เลยต้องการเรียนเป็นภาษาไทย?)
ส่วนถ้าพูดกันถึงเรื่องเงินเดือน
เด็ก ABAC ส่วนมากจบไปแล้วดำเนินธุรกิจของที่บ้านต่อ
หรือไม่ก็ลงทุนทำธุรกิจ เป็นผู้ประกอบการเอง
คงไม่ไปเป็นพนักงานกินเงินเดือนหรอกครับ
เพราะงั้นเค้าไม่ care หรอกว่าจบมาจบมาเงินเดือนจะ start เท่าไหร่ ไม่ได้อยากทำงานบริษัทซะหน่อย
ปล. เราไม่รู้หรอกนะว่า เตรียมอุดมที่เธอว่าน่ะ เริ่ดขนาดไหน เราไม่รู้จักจริงๆอ่ะ
ส่วนรั้วชมพูนี่คงหมายถึง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยใช่ป่ะ?
งั้นเราสงสัยอ่ะ ถ้าที่บ้านเธอเก่งกันขนาดนั้น ทำไมเธอเป็นแกะดำคนเดียวในบ้าน?
ด้วยความเคารพ