เทอมหน้า 1/2013 ของเรามีวิชา
1.English3
2.principle of management
3.principle of marketing
4.macro economics
5.managerial psychology
เราอยากแชร์สิ่งที่ดี เพื่อเป็นแนวทางให้ทุกคนในเอแบค อย่าท้อนะ
เราอัดทั้งหมดทุกตัวนี้ในเทอมหน้าหมดเลย เราลงเยอะ ในวิชาแบบนี้ก็คิดหนักนะ ว่าไหวไหมเราเลือกวิชาเองหมดเลย เราไม่ใช่คนเก่งภาษาอังกฤษเลย เรียกได้ว่าอ่อนเหอะ แต่เราก็ไม่เชื่อหรอกนะ ว่าอ่อนภาษาอังกฤษ ขั้นกากแบบเรา ขนาดต้องเปิดดิกแทบทุกตัว แกรมม่า a an the ยังใช้ไม่ถูกเลย เราไม่ใช้คนเก่ง แต่เราก็ไม่ใช่คนขยันมากด้วย เราแค่ฝึกที่จะแบ่งเวลานิดนึง ขั้นแรกเลยคือเราตั้งเป้าหมายก่อนเลย ว่าในแต่ละวิชานั้นๆต้องการเกรดอะไรมา ให้ประเมินตนเองจากความเป็นจริงในพื้นฐานของตัวเอง เราประเมินของเราแต่ล่ะอัน ไม่เคยมี A เลยนะ และทีนี้เราก็เอาสิ่งที่เราจะเรียนมาวางไว้ข้างหน้าลองอ่านดูก่อน และเราจะไปซื้อชีทสรุป ของแต่ละวิชานั้นๆมา และเราจะเอามาอ่านประกอบกันกับหนังสือ เราอ่านไปเปิดดิกไป และสรุปออกมาในภาษาที่เราเข้าใจ อ่านให้ได้ไอเดีย ว่าหนังสือในแต่ละบทสอนอะไรเรา ต้องการสื่ออะไรให้เราเข้าใจ และเราก็ทำความเข้าใจ เราจะใข้วิธีแบ่งอ่านเอานะ เราจะดูว่าก่อนสอบมิดเทอม มีเท่าไหร่ที่จะสอบ เราจะเอาออกมาแบ่งอ่านไปเรื่อยๆ ตอนกลางคืนใช้เวลาวันล่ะประมาน 1 ชม ไม่ก็ครึ่งชั่วโมง ช่วงนั้นเราจะอ่านแบบชิวๆ อ่านแค่เข้าใจคอนเซปแต่ยังไม่จำเท่าไหร่ เพราะว่ายังไม่ใ่ไกล้สอบ จำไปเดี๋ยวรกสมองปวดหัว อ่อ! และเราก้เปนคนที่ติดไอโฟนมากๆด้วย เล่นตลอด เล่นจนลืมเวลา เราลงเทอมนึงจะประมาน 15 หน่วยกิตตลอด เราเรียนตอนนี้กำลังขึ้นปี2 เกบเทอมล่ะ 15 หน่วยกิต สองเทอมเราเกบมา 30 หน่วยกิตแล้ว เอแบคไม่ได้ต้องการคนฉลาดหรอก แค่ต้องการคนตั้งใจมากกว่า เราคือคนขี้เกียจคนนึง ขี้เกียจมากๆใครๆก้บอกว่าเราขี้เกียจ อย่างที่บอกเราไม่ใช่คนเก่งภาษาอังกฤษเลย เราเข้าเอแบคมาก้เรียน Eng1 เลยไม่มีเรียนเบแมทหรือ เบeng เราฝช้แกรมม่าไม่เคยถูกเลย A,An,The เรายังไม่รู้เลยต้องใช้ยังไง เราอาศัยที่ว่าเราไปเรียนทุกคาบ ไม่เคยขาดเรียนเลย เพราะเราตั้งใจ เรามีเพื่อนเป็นฝรั่งและเป็นคนเก่งทั้งนั้นเลย เราคือคนที่โง่ ในกลุ่มคนฉลาด ทุกคนรู้ดี เพราะเราไม่เก่งอังกฤษ แต่เราก็พยายามตลอด. เรามีเพื่อนฝรั่งเยอะ แต่เพื่อนก็พูดไทยกับเราตลอด55555 เพื่อนเราเก่งไทย เพราะเขาบอกว่าเราพูดอังกฤษแล้วเขาฟังไม่รู้เรื่อง พูดไทยเหอะ เข้าใจกว่า! การมีเพื่อนฝรั่งใครว่าเราจะไปได้สำเนียงล่ะ ก็ดูสิ แต่เวลาเราไม่เข้าใจตรงไหนเราจากที่เราอ่านเราจะจดออกมาเปนคำถาม และเราเอาคำถามนั้น ถามทุกคนที่คิดว่าตอบคำถามเราได้ แต่ว่าเราจะอ่านหนังสือช่วงก่อนสอบนะ ก่อนสอบเราจะนอนดึกมากเพื่ออ่านหนังสือที่จะสอบ เราก็จะวางแผนก่อนเลยว่าวิชาไหนควรอ่านยังไง ทุกคนน่าจะมีวิธีอ่านในแบบของตนเองอยู่แล้ว ใช้วิธีที่อ่านในแบบของตัวเองมาช่วย อย่างเราอ่านและเขียนเอาในภาษาไทย เพื่อให้เราเข้าใจ เวลาอ่านและง่ายต่อการจำมากขึ้น ถ้าอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องอย่าลืมนะ ไปซื้อชีทสรุปมาอ่านนะ มันช่วยได้นะ เพราะดีกว่าไม่มีอะไรเข้าห้องสอบเลย ก่อนสอบเราเชื่ออย่างนึงนะ เราจะไปมองที่เป้าหมายของที่เราตั้งไว้ในวิชานี้ และเชื่อมั่นว่าเราทำได้ และทิ้งชีสทุกอันก่อนสอบ เพราะมันคือสิ่งที่ยืนยันและช่วยเราได้ว่า เราจะผ่านและเราจะมั่นใจและเราจะไม่ต้องเอาชีสพวกนั้นมาใช้อีก เราสอบเสร็จเราไม่เคยมาอ่อานดูเลยว่าที่เราทำไปถูกไหมนะ ไม่เคยมาตรวจคำตอบเลย เพราะถ้าเราทำผิดเราจะเสียใจ รอฟังผลทีเดียวทีกว่าลุ้นกว่ากันเยอะ ไม่เสียใจด้วย ถ้าตกก้เสียใจทีเดียวและยอมรับมันไป เราเรียนเอแบคผ่านไป 1 ปีล่ะ เราไม่เคยตก และไม่เคยดรอป อย่างที่บอกเราไม่ใช่คนฉลาด แต่เราตั้งใจ เราก็เชื่อนะ ว่าถ้าตั้งใจอะไรก้ผ่านไปได้ เราเหนคนหลายคนบอกว่าอันนี้ยากๆๆ แล้วลองเตมที่หรือยังล่ะ ถ้าเตมที่แล้วมันยังยากเกินความสามารถ สอบไม่ผ่านก็ช่างมันดิ!! เพราะเราเตมที่แล้ว แต่ถ้าตัวเองยังไม่เตมที่กับมันเลย ดูตัวเองว่าทำอะไรยังไง เรารู้ตัวเราดีว่าทำอะไร ถ้าเตมที่กับมันทุ่มเทให้กับมันแล้ว มันจะทำได้แน่นอน อาจานเขาไม่ได้ไปเอาข้อสอบจากดาวอังคารมาให้สอบสักหน่อย คนอื่นผ่านกันเยอะแยะ และทำไมเราไม่เปนหนึ่งในนั้นล่ะ ที่ผ่านไปได้ ถ้าจะบอกว่าจะให้มาทุ่มเทแต่กับเรียนหรอไง ไม่ต้องทำอย่างอื่นกันพอดี คิดผิดแล้ว ถึงได้บอกไงให้แบ่งเวลาด้วย เพราะเราไม่ได้เรียนอย่างเดียว เราก็ต้องทำงานไปด้วย เราต้องช่วยกิจการที่บ้านเราเลยต้องทำงานไปด้วย ทำงานแบบจริงจังแบบที่คนเขาทำงานกันเลยนะ และส่วนถ้าจะบอกว่าเอแบคติดหรู ชอบดูถูก แบ่งชนชั้นกลุ่ม อย่างนั้นอย่างนี้หรอ เราว่าอยู่ที่การวางตัวมากกว่านะ ก็อย่าไปวางตัวว่าตัวเองจนมากสิ ก็ทำตัวให้ดูดีหน่อย ให้เขาดูว่าคนนี้ไม่ใช่หลุยส์ ปราด้า หรือของแบรน แต่ก็คบได้นะ รุ่นพี่เราหลายคนนนั่งคุยเรื่องกระเป๋าหลุยส์สวยๆ คุยเรื่องไอโฟน5 คุยเรื่องรถ เราก็นั่งฟังนะ และพอบางคนถามว่าเราไม่ใช้บ้างหรอ เราก็บอกว่าไม่เอาหรอก ยังหาเงินเองไม่ได้ไม่มีเงินซื้อหรอก เขาก็ยังคบเราอยู่และเป็นเพื่อนกับเราอยู่ เพราะทางบ้านเราก็พอมีพอตัว เราไม่ได้โอ้อวดใครออกไป แต่เราอยู่ที่วางตัวมากกว่า และบางคนมีรถ แต่เราไม่มีรถขับ เขาก็บอกว่าทำไมไม่ซื้อรถล่ะ โห! รถมันเป็นเรื่องใหญ่นะ แต่ถ้าขับรถก็เปลืองมากกว่าเดิม เราจะหลับก็ไม่ได้ พอดีเราเป็นคนชอบนอน เราก็ยังคงไม่มีรถขับ แต่เพื่อนก้ไม่เคยดูถูกเลยว่าไม่มีรถ แถมยังให้ติดรถด้วยและไปลงตรงแถวไกล้ๆบ้านด้วย เวลาทานข้าวเราก็ทานปกติ จานละ40-50 บาทค่าน้ำหารกัน เราเป็นเด็กที่มาจากเครืออัสสัมชัญเหมือนกัน เราเลยพอจะรู้วิธีที่จะวางตัวยังไงที่จะทำให้ไม่โดนมองด้วยสายตาไม่ดี ให้กลายเป็นเราที่เลือกได้ว่าเราจะคบคนไหน แบบไหน มากกว่า เรายังดีใจเลยนะที่เข้ามาเรียนเอแบคและสามารถทำให้ข่าวลือต่างๆ ที่มีเกี่ยวกับเอแบค พวกเด็กแบ่งชนชั้น พวกเด็กไฮโซ พวกไม่เก่งeng สิ่งเหล่านั้นไม่เคยมามีผลกับชีวิตเราเลยอ่อ! ลืมบอกไปอย่างนึงค่ะ เป็นผู้ให้ จะทำให้คุณมีเพื่อนเพิ่มขึ้นค่ะ ไม่ใช่ให้เงินให้ขนมนะคะ ให้ในสิ่งที่คิดว่าเราช่วยเขาได้ ความรู้ น้ำใจเล็ก คำขอบคุณ เรื่องเล็กๆที่ช่วยให้คนประทับใจ ถ้าอยากได้รับ ต้องเป็นผู้ให้ค่ะ
หวังอย่างยิ่งว่าข้อความที่เราเขียนตั้งยาวจะทำให้มีเด็กเอแบคเอาไปปรับปรุงใช้กับชีวิตของตนใหม่ในเอแบค และจะทำให้คนเหล่านั้นประสบความสำเร็จ สิ่งนี้เป็นแค่แนวทาง ที่เหลืออยู่ที่เรา....
